Onze laatste 2 weken touren door Nieuw-Zeeland

Bula! (Hallo in het Fijisch)


Terwijl mijn derde dag op Fiji is begonnen, beschrijf ik de laatste 2 weken van onze rondreis door Nieuw-Zeeland. 

Na Dunedin reden we richting Oamaru. Onderweg reden we langs de Mouraki Boulders; grote ronde stenen op het strand, waarvan sommigen zijn opengebarsten, waardoor je een goudkleurige zoutsubstantie ziet. Ook spotten we opnieuw zeehonden en dit keer ook pinguïns! Oamaru is wel een geinig stadje. Je vindt er veel gebouwen in oude bouwstijl en gallerijen met antiek, oude kostuums, kunst en meer. 's Avonds was er een heuze kerstmarkt die we in onze gedachten wat groter hadden gemaakt dan het was: het was een hal waar verschillende mensen hun creaties probeerden te verkopen, een meisje in kerstvrouwenpak met haar gitaar zat te blèren en kinderen op de foto konden met een kerstman in hawaii blouse. Op gratis camping 'Shag Point' maakten we vervolgens voor het eerst ons eigen kampvuur (voornamelijk mogelijk gemaakt door scoutinggirl slash pyromaan Marisa). Marshmallows en een muziekje maakten het compleet. Konden we een keer wat langer buiten zitten in plaats van na het eten de camper/tent in!

De volgende dag pikten we opnieuw Nieuw-Zeelandse kerst mee, namelijk bij 'Christmas at the Park'. Een echte familieaangelegenheid met touwtrekwedstrijden, verschillende kerstkoren, een gratis (!) broodje worst voor iedereen en vertier voor de kinderen. Prima vertoeven in het zonnetje! Kerst mag dan wat vreemd zijn in de zomer (lampjes, glimmende ballen, nep sneeuw en een dik aangeklede kerstman zijn hier echt niet op z'n plek), de kerstgedachte heerst hier wel echt. Zo werd er bij de loterij opgeroepen om na winst je overige lootjes weg te geven aan een ander om ook die persoon met iets naar huis te laten gaan en geef toe: gratis broodjes uitdelen zou in Nederland een chaos worden en hier was er zelfs nog over! Die avond pikten we Elise op; een vriendin van Iris, die ons ook nog even 2 weken kwam vergezellen! Vanaf toen was het dus vijf chicks in ons campertje. Gelukkig hadden we nu wel een waterdichte tent en hoefden we niet met z'n vijven over dwars in de camper te liggen, zoals we in Milford wel met z'n vieren hebben gedaan. Ja, je leest het goed, de eerste tent bleek niet waterdicht waardoor we twee nachten met vier man met onze benen in de nek in onze Sam hebben gelegen. Als je nog geen claustrofobie hebt dan krijg je het wel.

Elise haar reis begon gelijk goed met een dag volle bak zon en zo'n 32 graden. Dat was voor ons wel ff geleden. We genoten er goed van door een dag lekker te zonnen en te zwemmen in de zee. De volgende dag reden we naar Mount Cook; de hoogste berg van Nieuw-Zeeland. In het zonnetje maakten we een wandeling hier naar toe en konden we ook weer een gletsjer zien. De wandeling bracht mooie plaatjes op. Bergtoppen met sneeuw blijven toch indrukwekkend! De route in de auto was trouwens ook al een feestje met verschillende bergpartijen en ook Lake Pukaki, een knal blauw groot meer, maar dan ook echt knal knal blauw met besneeuwde bergen op de achtergrond.

We sliepen op een camping in het mooie gebied en deden er de volgende dag nog een wandeling langs de 'Blue Pools', die overigens groen bleken te zijn.

Daarna reden we door naar Lake Tekapo, ook een pareltje van een meer en opnieuw was het prima weer om in bikini te vertoeven en dat is dan ook wat we hebben gedaan. In het plaatsje Tekapo bezochten we nog even een kerkje dat erg populair is om in te trouwen. Ik kan het me best voorstellen: het is zeer idyllisch en je hebt een waanzinnig uitzicht op de achtergrond, je moet alleen wel vriendloos zijn, want met een halve familie zit de kerk al vol. Hier maakten we nog vrienden met een groep Maleisiërs, die graag met ons op de foto wilden en die taak zeer serieus namen. 's Avonds reden we door naar Christchurch. Hier verbleven we weer aan zee op een gratis camping met veel jonge lui. In Christchurch gingen we naar het Orana Wild Life Park (waar we giraffes mochten voeren!) en vierden we Kerst. Op Kerstavond maakten we eerst ons eigen feestje met het spel 30 seconds (twee andere toeristen vergezelden ons ook, ook al konden ze er geen woord van verstaan. Ons fanatisme was blijkbaar vermakelijk genoeg) en later sloten we aan bij een Duits feestje op het strand met kampvuur en muziek. Eerste Kerstdag lagen we in bikini!! Zoals gehoopt! We hebben liggen zonnen op een strandje van Banks Peninsula, het schiereiland dat deel is van Christchurch. Daarna zochten we een hostel om te douchen voor een paar knaken en vervolgens gingen we fris en fruitig door naar ons 3 gangen Kerstdiner. Ja ja, zo luxe hadden we het in weken niet gehad! Op Tweede Kerstdag bekeken we de stad, die eigenlijk maar een rare stad is. De aardbeving van 2011 is nog goed zichtbaar; er staat veel in de steigers, er ligt nog puin op plekken, en een centrum is er niet echt. We zagen wel een goed pizzatentje en besloten daar 's avonds een ambachtelijke gemaakte pizza te verorberen. Daarna gingen we naar de Rock Pool Bar, waar we hadden afgesproken met Bren; een oude bekende uit Auckland (Nederlands, Brabants om precies te zijn). Later vergezelden ook Jay (officieel Jahou, Chinees), Jonas (Duitser), Nico (Italiaan) en Fabian (Duitser) ons, die op dezelfde camping stonden als wij. Na een paar potjes pool wist Jay nog wel een danskroeg te vinden en zo werd het onverwachts een avondje stappen. Er moest nog wel gereden worden, dus ik verruilde de wijn voor redbull en zo kwamen we veilig op de camping (waar je dan in het donker om half5 nog het bed klaar moet maken en een tent op moet zetten. Maar ik moet zeggen,  het ging smooth!).

De volgende dag kroop Elise voor het eerst achter het stuur en reden we naar Kaikoura, dat bekend staat om het walvis-spotten. De dagen hier bezochten we een zeehondencolonie (Elise had ze nog niet gezien, dus bij haar maakte het wel indruk), gingen we 'paddle boarden': je staat (in mijn geval wankelend) op een surfboard en peddelt vooruit, bezochten we een lavendeltuin (gewoon omdat het kan) en gingen we de laatste avond dan eindelijk: walvissen spotten! Een boot die behoorlijk vaart maakte en dus ook behoorlijk schommelde (kriebels in de buik) stopte zodra ze een walvis hadden gespot. Wanneer dat het geval was, was het als een malle het dek op, het beest bewonderen en wachten op het magische moment dat het naar beneden duikt en je z'n staart kunt zien. We hebben twee Sperm Whales (letterlijk vertaald: Sperma Walvissen en daar zijn ze ook echt naar vernoemd) gezien en daarnaast ook dolfijnen en albatrossen! Ik geef toe van de walvis zie je niet zoveel, hij ligt aan het oppervlak om zuurstof op te nemen, dus je ziet iets grijs en glads in het water drijven en niet zijn hele enorme lichaam, maar het duik moment is dan wel erg tof! Dolfijnen, in dit geval Dusky dolphins, zijn altijd vermakelijk, wanneer ze hun kunsten boven het water laten zien. Ze worden dan ook wel de clowns van de zee genoemd. Albatrossen zijn grote witte vogels, wiens vleugels wel een spanwijdte van 3 meter of meer kunnen hebben. Al met al was het een zeer geslaagde trip!

Daarna reden we in de richting van Picton en vonden we in the middle of nowhere, na 6km onverharde weg, een camping. De volgende dag bleek hier een hele (tokkie) familie geïnstalleerd: minimaal 10 kinderen huppelden er rond, 5 honden zaten er in kooi of aan een boom, twee boten, een quad, camper, een mega tent en wie weet wat allemaal meer. Wij vervolgden onze weg naar Picton; het eindpunt van onze reis over het Zuider eiland. Het was best gek om hier weer te zijn, aangezien hier onze reis was begonnen. We wilden dan ook graag op dezelfde camping slapen als toen, ook al mocht hier officieel geen tent staan. In het donker zette we de tent in een hoekje met wat bomen en gelukkig werd die tijdens de controle net gemist en konden we gerust gaan slapen. Op 31 januari mochten we ons om 7.00 melden bij de ferry. Om 8 uur was het 'Ajuu Zuider eiland' en zo'n 4 uur later waren we aan wal in Wellington. Goed voorbereid als wij zijn, hadden we nog geen slaapplek en bleek de camper spot die we in gedachten hadden volledig vol. Een andere kampeer optie was er niet in de stad en bobben is natuurlijk geen optie op oudjaarsavond en dus boekten we op de valreep een hotel. Heerlijk was het om een kamer, douche en eigen bed te hebben! Na een bezoekje aan een paar winkels, het Te Papa museum (algemeen museum over NZ) en de Mac, maakten we ons klaar voor de avond. Bij de eerste kroeg hadden we afgesproken met Stuart (die onhandige jongen uit Auckland) en kregen we zowaar gratis champagne, omdat we er leuk uitzagen. Goeie! We volgden daarna de kroegentocht en om 12 uur was er een kort maar krachtige vuurwerkshow in het park (stelde dus eigenlijk niks voor). Na twaalven gingen we naar een feest waar we een kaartje voor hadden gekocht. Dit bleek niet helemaal wat we verwachtten en dus maakten we onze eigen kroegentocht. Na genoeg drank in de mik lagen we heerlijk in bed en konden we maar liefst zo'n 5 uurtjes slapen (er moet nou eenmaal ook weer uitgecheckt worden). Onze brakke eerste dag van het jaar startte bij de Subway en vervolgens bleek het prefect weer voor een stranddag. Dat was echt een 1 januari om van te dromen, er was zelfs geen wind! Heerlijk bakken en bijslapen! Op een camping zo'n 30 minuten van de stad, ruimden we onze camper op en aten we voor de laatste keer 'heerlijke' bonen met pasta (ik was zo klaar met het voedsel!). De volgende dag dropten we Marisa en Elise in Wellington, die daar nog 1/2 nachten verbleven en vervolgens hun vlucht pakten richting Nederland. Elise zou op maandagochtend landen en kon vervolgens gelijk door naar haar basisschoolklas, heftuug! Wij reden in zo'n 8 uur naar Auckland en legde daar onze laatste schoonmaak hand aan de camper. We hadden namelijk twee afspraken met kijkers. Helaas werd de eerste afspraak vlak van te voren afgezegd en lag al onze hoop op de tweede potentiële koper. Die bekeek alles grondig, ontdekte gelukkig niet de veer die deels onder de auto uitsteekt en was best tevreden. Helaas wilde hij eerst andere kijkafspraken afwachten terwijl wij de volgende dag naar Fiji zouden vliegen. Wat nu?! Gelukkig mochten we de auto bij Wynand stallen en wilde hij het contact met de beste man verder overnemen. Super fijn! We zochten onze laatste (!) slaapplek (nog 1 keer zweten in die bak) en reden de dag erna naar het huis van Wynand. Gerustgesteld door het feit dat hij ons wilde helpen met de verkoop, konden we de shuttle in stappen: op naar onze vlucht, op naar Fiji!