Gezelligheid in de stad

Hello peeps,

Hoog tijd voor weer een reisverslag, voor ik straks alweer te veel heb meegemaakt en mijn geheugencapaciteit tekort schiet. Ik heb inmiddels al 3,5 kantje vol getypt en ben nog niet klaar. Om jullie niet af te schrikken, zal ik het in twee delen online zetten (heb je gelijk weer iets om naar uit te kijken). Hier volgt deel 1:

Na onze eerste stapavond volgde een week vol met fijne stapavondjes. Op dinsdag hadden we met Pablo (onze homovriend) afgesproken bij Casette 9, in een zijstraat van de Queenstreet. We dachten gewoon even een drankje te doen en op tijd naar huis te gaan, maar dat is ons niet gelukt. Casette 9 bleek een erg tof tentje waar veelal backpackers op afkomen, waardoor er een zeer gemixt, internationaal gezelschap ontstaat. Vanaf binnenkomst hadden we gelijk aanspraak en van het ene contact kwam het andere. Naast deze gezelligheid heeft de Casette op dinsdag een erg leuk concept: als je tussen 9 en half 10 binnenkomt is je eerste drankje gratis en krijg je een lot voor de loterij. Elk drankje dat je daarna koopt, bezorgd je nog eens een extra lot en tot 12 uur is vrijwel elk drankje slechts 5 dollar. De loterij is niet mis; mocht jouw nummer omgeroepen worden dan moet je binnen 5 seconden het podium zien te bereiken, ben je eenmaal daar dan heb je keus om voor een theepot met drank en shotglazen te kiezen of één van de mysterieuze dozen. In totaal zijn er 6 dozen met 3 flut prijzen, zoals een lege glazen pot of een lichtgevende stuiterbal, en 3 super toffe prijzen, zoals een skydive, bungee jump of bus tour. Dat is het gokje dus wel waard! Wij mochten helaas geen prijs binnenslepen, maar dat mocht de pret niet drukken, dus besloten we uiteindelijk maar om de volgende dag ‘thuis te gaan werken’.
Op die avond in de Casette werden we uitgenodigd om donderdag bij een bandje te komen kijken en vervolgens aan de wekelijkse kroegentocht deel te nemen en tja, wie zijn wij om zo’n aanbod af te slaan? Ik bedoel maar! Toevallig hadden we op de uni al afgesproken om op vrijdag met 3 Zweden op stap te gaan, die bij ons in het appartementencomplex wonen en waarvan er 1 bij ons op de uni zit. En zo was de party week compleet!
Dan in het weekend maar wat rustiger aan doen: uitbrakken. Die zaterdag hadden we afgesproken om met een aantal backpackers te gaan eten. Om precies te zijn: Simon (Canadees), Thomas (ook Canadees) en Edward (Brit). Zij verbleven op dat moment in X-base, een backpackers hostel, dat een aangenaam barretje (the Sunshine) bevat, waar die donderdag ook het bandje speelde. We besloten voor goedkoop te gaan en kwamen uit op pannenkoeken (origineel he). Aangezien we die pannenkoeken bij X-base gingen bakken, leverde het diner ons niet alleen gevulde buikjes, maar ook een kaasschaaf en scherp mes op om onze karige bestek-la aan te vullen (ze zaten zomaar in onze tas...).
Vervolgens kaarten in de Sunshine en een bezoekje aan een Irish Pub. Maximilliaan (ja zo heetie echt), een Duitser, die zich ondertussen ook bij ons had aangesloten, was zo benieuwd naar de film Frozen (vraag me niet hoe het ter sprake kwam) dat we uiteindelijk met 4 volwassen kerels naar een Disney film hebben zitten kijken in ons knusse appartementje. Prima invulling voor een brakke dag. Softy mannen: niks mis mee! Als vrienden dan..
Die zondag besloten we om eindelijk maar eens naar het Auckland Museum te gaan. Dit hadden we al een aantal keer uitgesteld (ik geef toe brakheid was de reden). Als je een Aucklander bent, mag je gratis naar binnen. ‘Gewoon doorlopen’ was het advies van onze supervisor op school, dus probeerden we dat eerst. Helaas een man hield ons tegen: ‘are you Auckland citizen? Do you have evidence you live in Auckland?’. Ehmm.. aarzelend kwam er respons: ‘We live at Whitaker Place. I think I have an e-mail’. De man stuurde ons door naar de dames bij de kassa, om ons ‘bewijs’ te laten zien. We zochten de aardigst lijkende vrouw uit en voila, het was gelukt! Ze maakte een uitzondering voor ons, aangezien we tijdelijk in Auckland wonen. Ondanks het feit dat er maar 3 bewoners stonden aangegeven in de mail, mocht Simon (die ons vergezelde die dag) ook gratis naar binnen. Scheelde ons toch weer 25 dollar per persoon, 100 dollar in totaal, hoppa!
Het museum bevat vele verschillende ruimtes over de geschiedenis, bevolkingsgroepen, natuur en artistieke kanten van Nieuw-Zeeland. Best interessant, alleen wel errrrug groot. Eigenlijk moet je het meerdere keren bezoeken, maar aangezien de dame achter de kassa zei dat we de volgende keer wel moesten betalen, was dat natuurlijk niet ons plan. Hongerig en opgelucht dat we uiteindelijk alles hadden gezien, verlieten we het museum. Gauw opzoek naar een eetgelegenheid! Je hebt in de stad verschillende ‘food courts’: een ruimte waar verschillende (veelal Aziatische) kraampjes hun lekkernijen aanbieden en je die vervolgens in het midden van de ruimte aan de tafeltjes kunt verorberen. Voor een leuk prijsje kregen we een bord vol smakelijk voedsel en een aantal Nederlandse woorden van de vrolijke (Zuid-Amerikaanse?) man achter de toonbank. Daar waren we aan toe! Vervolgens een rustig avondje thuis, om de volgende dag weer fit op de uni te verschijnen.

Na het weekend volgt deel 2: een verslag van onze eerste echte trip!