Voorbereiding op carnaval en fietsen in Suriname

Vanochtend op stage was mijn mentor nog niet in de klas toen school begon. Ik heb even gekeken wat er op het rooster stond en ben toen maar begonnen met de les. Het scheelde dat ik dezelfde les de dag ervoor in de andere klas had gegeven. Dat ging eigenlijk top! Leuk om de klas zo even voor mezelf te hebben. De kinderen zijn erg leuk. Ik kan vaak om ze lachen. Één van de kinderen vind me nu al lief en toen ik zei dat ik meeging naar de gymzaal was de reactie: Yes! Dat alles wat nieuw is, leuk voor ze is, speelt natuurlijk ook mee. Bij kinderen is het altijd de vraag hoe lang het enthousiasme blijft.
Morgen vieren we carnaval op school. Jaaaaaa, ook hier vieren ze dat! Dat hoef ik dus niet eens te missen! Het is de bedoeling dat iedereen verkleed komt. Vanmiddag zijn Tracey, Esther en ik langs de carnavalswinkel geweest. We hebben alle 3 een hawaii-ketting, -armband, -haarband gekocht en Esther en ik ook een rokje. Dit zijn trouwens de meiden waarmee ik op dezelfde stageschool zit. Zaterdagavond is er een carnavalsavond in Touché, dus dan zal het hawaiirokje ook weer uit de koffer gehaald worden! Ik ben benieuwd hoe ze hier carnaval vieren. Heb er zin in!

Ik ben inmiddels net zo gestippeld als mijn kamergenootje. Rondom mijn enkels zitten allemaal verschrikkelijk jeukende bulten. Irritant!!! Het is waar, wat ik over de 'muskieten' heb gehoord: je hoort (en ziet) ze niet, maar ze steken voor tien! Scheelt dat ik 's nachts in ieder geval niet wordt wakker gehouden door gezoem rond mijn kop.

Later op de middag vandaag ben ik met Tracey naar de Maretraitte Mall gefietst. (Ja we hebben fietsen!). Hier kun je shoppen! Heb al wel wat leuks gezien, maar ga eerst nog effen verder kijken. We gaan nog wel vaker winkelen. Onderweg kwamen we een groentewinkel tegen met vers groente en fruit. Daar hebben we even flink wat fruit ingeslagen, een ananas, mango's, sinaasappels en bananen en alles voor maar 20 SRD, dat is nog geen 5euro! En dat zo vers als maar kan en met tips van de verkoper. Daar gaan we vaker heen!
Zoals ik al zei, hebben we fietsen gehuurd. Tracey, Esther en ik. Nu kunnen we op de fiets naar stage, dat is zo'n 30 minuten. Het fietsen is hier een heel avontuur. Ten eerste rijd het verkeer hier links, maar dat went vrij snel. Fietspaden en speciale regels voor fietsers zijn er niet en, zoals ik al eerder vertelde, druk verkeer is er altijd. Ook heb je veel éénrichtingswegen, waardoor je nooit precies dezelfde weg terug als heen kunt nemen. Het gaat ons steeds beter af. Tracey fietst voorop (moedergans) en Esther en ik volgen (kwek en kwak). Tracey is nou een vrouw die wel een kaart kan lezen en richtingsgevoel heeft, jaaaaaaa ze bestaan! Esther en ik zijn daar echt kneuzen in. Toevallig is Tracey ook nog eens de lange en zijn Esther en ik de kleintjes. Je zou het eens moeten zien! We hebben al meerdere keren gehoord dat Esther en ik op elkaar lijken. Ook de kinderen op stage vroegen zich af of wij (tweelings)zusjes waren. Zelf zien we het niet zo sterk, maar we kunnen het ons wel voorstellen, allebei klein, lichte huid, vaak een knotje in. Wellicht kunnen we ergens zusjeskorting krijgen. 2 voor de prijs van 1.

Ik ga nu naar de gemeenschappelijke ruimte om aan te schuiven voor het avondmaal, gekookt door de Belgische dames!

Liefs!