Een echte zondag
Door: saarkroes
Blijf op de hoogte en volg Saar
12 Februari 2012 | Suriname, Paramaribo
We zijn meestal met een grote groep, zo'n 13/14 man. Dat maakt het ook erg leuk natuurlijk. In het appartementencomplex zitten ook twee Belgische meiden Sofie en Jennifer en mede-Wilpenaar Sander en zijn studiegenootje, waar we allemaal ook veel mee optrekken. Wel prettig voor Jacco dat Sander er is. Kunnen ze af en toe even weg vluchten van al die meiden hier. Oh ja, twee Brabantse meiden zijn er ook nog Katrijn en Jade. Ook aardige meiden, maar die trekken tot nu toe meestal hun eigen plan.
Calorieën verbranden kan ook naast ons bij The Gym. Hier krijg je kickboxtraining. Je werkt dan aan je spierkracht, conditie en (kickbox)techniek. Twee van ons hebben al een training mee gedaan en kwamen compleet afgemat terug. Dezelfde dag al voelden zij al hun spieren in hun lichaam. Kun je na gaan hoe dat de volgende dag heeft gevoeld. Het is dus niet voor de poes! Even kijken of ik mezelf nog een keer zo ver krijg.
Oh ja, ik ben nog iemand vergeten voor te stellen, Rosanne. Zij studeert geneeskunde en loopt stage in een ziekenhuis. Haar zien we niet heel veel. Wel handig zo'n arts in de buurt. Het ziekenhuis is ook dichtbij, scheelt weer :P. Echt zieken hebben we nog niet gehad gelukkig. Alleen een paar dikke voeten, een opgezette knie, diarree natuurlijk (ik nog niet! jeuj! afkloppen) en een paar die zich effen niet lekker voelden.
Het is trouwens niet bij die twee muggen bulten gebleven. Ik maar Tropical Bush smeren, ik kom er 's avonds zelfs mijn bed nog voor uit, maar het mag niet baten. Toch mag ik nog niet klagen, ik ben nog niet zo gestippeld als mijn kamergenootje. Zo lang de Dengue mug maar niet toe slaat. Die verspreid de knokkelkoortsepidemie die nu heerst. Je kunt er vrij weinig tegen doen, alleen weerstand opbouwen, en niet iedereen overleeft het. Maar goed, laten we daar niet vanuit gaan. Ik zal jullie niet langer bang maken! haha.
Donderdagochtend zijn we wezen kennismaken op de stageschool, de Kangoeroe Community School. Het is een moderne school (voor Suriname) met een zeer ambitieuze directrice. Ze heeft alles zelf opgezet. Ze is begonnen met kinderopvang. Daarnaast stond haar huis, dat heeft ze laten slopen en op die plek heeft ze een school laten bouwen. Een droom die werkelijkheid werd. Haar hart ligt echt bij de kinderen. Ze begon met alleen groep 3 en 4, later zijn er steeds meer klassen bijgekomen en sinds 3 jaar kunnen de kinderen hun basisschooltijd hier afronden in groep 8. Nu komen de kinderen hier binnen als ze baby zijn en verlaten de school rond hun 12e jaar. Baby's? zul je misschien denken. Ja, er zijn mensen die hun baby om 7.00 's ochtends brengen en om 17.00 weer ophalen. En sommigen staan zelfs al eerder voor de deur. Onbegrijpelijk in mijn ogen. Maar ja, dat gebeurt in Nederland ook, dus dat is op zich niet nieuw. Ook is er naschoolse opvang voor de basisschool kinderen.
Het is een particuliere school, ouders betalen ervoor om hun kinderen hier naar school te laten gaan, dat betekent dat deze ouders meer geld hebben dan de gemiddelde Surinamer en dat ze overal vandaan komen, niet alleen uit de wijk waar de school staat. Dat betekent ook dat de directrice haar product moet verkopen en de ouders waar willen voor hun geld. De directrice wil dat de school zich blijft ontwikkelen en is erg leergierig. Ze leest veel op internet, het is haar beste vriend zegt ze zelf, en neemt ook dingen over vanuit Nederland. Op die manier wil ze de beste school van Suriname worden. Ze wil dan ook dat we leren van elkaar. Dit betekent misschien wel dat er veel van ons wordt verwacht. Ik denk dat het een zeer leerzame stage zal worden, waarin ik initiatieven moet durven nemen en mijn kennis en vaardigheden moet laten zien.
De situatie op deze school is heel anders dan die op sommige andere scholen. Zo krijgen sommigen van ons een stageklas met 40 kinderen, waar nog wel eens een tik met de liniaal wordt gegeven en de zwerfhonden bijna het lokaal binnen lopen. Zwerfhonden heb je hier trouwens heel veel, ze lopen overal. Dat ze daar niks aan doen. Hier verder op woont een oude kluizenaar die ze nog wel eens een kopje kleiner schijnt te maken.
Morgen is mijn eerste stagedag. Om 7.00 moet ik paraat staan! Daarna zal ik weer verder schrijven.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley